Plan önerileri, emeklilik birikimi yapanlar için indirimleri kaldırmayı fakat para çekerken vergi ödememelerini öngörüyordu. Alternatif olarak bir başka seçenek ise, yüksek maaşlı kişilerce rağbet görmeyecek olan sabit bir indirim oranı belirlemekti. Osborne, düşük gelirlilere yardım edip emeklilik maaşlarındaki eşitsizliği ortadan kaldırmak adına büyük bir fırsat kaçırdığı yönünde eleştiriliyor.

Bir başka kesim ise, Osborne’un mevcut indirimleri koruyarak doğru bir iş yaptığını, radikal değişikliklerin riskli olduğunu ve işverenlerin üzerine idari yükler bindireceğini savunuyor. Bu indirimler, maaşlardan hükümet tarafından vergi kesintileri yapılması yerine, kesilecek miktarın insanların emekliliklerine yatırılmasına olanak sağlıyor. Mevcut sistemde, emeklilik birikimi yapanlar, gelir vergileriyle aynı oranda vergi indirimi alıyor.

Bu da, normal oranda vergi ödeyenlerin %20, daha fazla ödeyenlerin ise %40 ya da 45 oranında indirim alması demek. Birikim yapanlar, emekliliklerine yatırdıkları para için vergi ödemiyor ama her yıl kişisel hakları dışında çektikleri para için vergi ödüyorlar.