Sözün bittiği yerlerde başlayan hikayeler gibi, aralar umut kapılarını bazen hayat.
Yorgunluğu bütün ruhuna dağılmış bir adam kadar ıssız, geçmişinde dolaşıp duran hayalleri kadar kimsesiz ve içinde kaybolduğu yılları kadar çaresiz hisseder kendisini insan. Başarı ve gücün zirvesinde dolaşırken, etrafında oluşan kuru kalabalıkların büyüsüne kapılır ve kendisine uzatılan bütün elleri boş çevirmeden koşar, onu acımasızca yoran yollara doğru.