Sosyal medya pencerelerinde kapı kapı geziyor bu duvar yazısı. Yedi kelime, herkesin derdi kendine. Kim bilir kimin gözü buğulu kaldı, kiminki cin-biberi yemiş gibi açıldı... Kim bilir ne umutlar vardı da yıkıma uğradı o canlar, o kaleme...

Saat öğlenin ikisi. Özel şirkete ait bir şehir içi otobüsündeyim. Hemen hemen yarısı dolu. Cam kenarında, ön hizada fakat yan tarafımda 60 yaşlarında bir bey oturuyor. Boynunda kimlik kartı var ama göremedim neyin nesi. Hoş görmekte istemedim...

Papatyalar! Göbeği sarı, gerdanı beyaz, ardı ardına dizilmiş yaprakları lal fakat yuvarlanmış; sevgi pınarlarına vesile olmuş. Yabanice büyümüş kırlarda, nakşetmiş doğallığını o saf süt beyaz yüreğine. Kelebeğe dert vermiş, her...