Bu gün kısa bir yazı yazacağım...
İki yüz bilmem kaç yıldır düşünüyoruz, Allah bize niye yardım etmiyor diye. Yani Allah bizim toplumumuza niye yardım etmiyor, biz nerde hata yapıyoruz diye düşünmeyen bir müslüman yoktur herhalde?
Bulabildiğimiz en genel sebep “abicim dış mihraklar bizi hiç rahat bırakmıyorlar!” Daha ötesi yok.
Şöyle düşünün, İstanbul’da havaalanına indiğimiz andan itibaren bir telaş başlıyor içimizde. Nerden nasıl kazık atmaya çalışacaklar ve bizde nerden,nasıl bu kazıklardan kurtulmaya çalışacağız.
Ben eğer İngiltere’de ya da Avrupa’da herhangi bir alış verişte çok rahatsam ama Türkiye’ye geldiğimde her an kazık yiyecekmişim gibi bir hisle yaşıyorsam, bunda bir gariplik olmalı, değil mi?
Biz müslümanız, biz doğruyuz, dürüstüz vs. Ve hatta biz tüm dünya müslümanlarına örnek olacağız diyoruz. Ama, hani, nerde?
Takside minibüste, toptan-perakende ürün alışlarımızda, mağazada markette, araba kiralarken, ev alırken... her yerde ama nerdeyse her yerde sürekli içimizde gıcık bir hisle yaşıyoruz. Acaba kazıklanıyor muyum?
Sadece trafikte bile birbirinin hakkını bu kadar yiyen, her gün bir başkasının dakikasını çalmış vaziyette evine ekmek götüren bir topluma Allah nasıl yardım eder?
Ne diyor Rasulullah (SAV) “Kişinin namazı, orucu sizi aldatmasın. Kişinin küçük ve büyük para karşısındaki davranışına bakınız”
Başka söze gerek var mı?
